Το ποδόσφαιρο στο Λεκανοπέδιο

Στιγμιότυπα από την ιστορία του ποδοσφαίρου στο Λεκανοπέδιο της Αττικής από τις απαρχές της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών (Ε.Π.Σ.Α.) και όχι μόνον. Σωματεία, διοργανώσεις, αξιοσημείωτα και παράξενα. Σύλλογοι και παίκτες που έγραψαν τη δική τους ιστορία στις τοπικές κατηγορίες αλλά και στις Εθνικές κατηγορίες.

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Από το 1924 έως το 1928


Στις 23 Νοεμβρίου του 1924 η ΕΠΣ Αθηνών προχώρησε στη διεξαγωγή του 2ου πρωταθλήματος Αθηνών, με τη συμμετοχή εννέα συλλόγων, οι οποίοι χωρίστηκαν σε δυο ομίλους. Στον πρώτο όμιλο την πρώτη θέση κατέκτησε ο Ατρόμητος Αθηνών, με δεύτερη την Αρμενική Ένωση (Αθηναϊκός, «Λένορμαν» και Αίαντας Αθηνών ήταν οι υπόλοιποι). Στο β’ όμιλο μετείχαν οι ισχυρότερες ομάδες της πρωτεύουσας:  ΠΑΟ, ΑΕΚ (νεοϊδρυθείσα), Απόλλων και το ιστορικό Γουδί, που μετρούσε ήδη 16 χρόνια ζωής! Ο ΠΑΟ υπερτέρησε και σύμφωνα με την προκήρυξη θα αναμετράτο με τον Ατρόμητο στους ημιτελικούς αγώνες. (Η ΑΕΚ με την Αρμενική αποτελούσαν το δεύτερο ζευγάρι).
Στον τελικό προκρίθηκαν οι δυο μεγάλοι του κέντρου, που έλυσαν τις διαφορές τους στις 8 Μαρτίου του 1925, με νικητή και πρωταθλητή Αθηνών τον Παναθηναϊκό (1-0).
Η επόμενη τοπική διοργάνωση ξεκίνησε το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς και ολοκληρώθηκε στα τέλη Μαΐου του 1926, όταν την Ελλάδα κυβερνούσε η δικτατορία του ημίτρελου στρατηγού Θεόδωρου Πάγκαλου!  Ο Παναθηναϊκός, ακαταμάχητος εκείνη την εποχή, κέρδισε το δεύτερο συνεχόμενο τίτλο του με 14 βαθμούς έναντι 13 του δεύτερου Απόλλωνα, εννέα της τρίτης στην τελική κατάταξη ΑΕΚ και οκτώ του Ατρομήτου. Οι υπόλοιπες τρεις ομάδες πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες. Ήταν ο Αθηναϊκός, η Αρμενική Ένωση και ο Αττικός Κολωνού, όπως πλέον είχε μετονομαστεί η «Λένορμαν».
Στα τέλη Νοεμβρίου ξεκίνησε η τέταρτη τοπική διοργάνωση χωρίς τον Αττικό που είχε υποβιβαστεί και στη θέση του τον ΠΟ Γουδίου. Οι τέσσερις πρώτοι των προκριματικών (ΑΕΚ, ΠΑΟ, Απόλλων και Ατρόμητος) προκρίθηκαν στα ημιτελικά, ενώ υποβιβάσθηκε η ουραγός Αρμενική. Μετά τους ημιτελικούς αγώνες, ΠΑΟ και ΑΕΚ ισοβάθμισαν με 5 βαθμούς έκαστος με αποτέλεσμα να διεξαχθεί τελικός αγώνας στο γήπεδο του ΠΑΟ που έληξε 1-1, στις 6 Ιουνίου του 1927.
Δυο εβδομάδες μετά ο τελικός επαναλήφθηκε στο ίδιο γήπεδο και ο Παναθηναϊκός επικράτησε 1-0 της ‘Ένωσης», φθάνοντας έτσι στον τρίτο συνεχόμενο τίτλο! 
 Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς, οι τρεις ισχυρότεροι σύλλογοι της χώρας (αρχικά ο Ολυμπιακός και για συμπαράσταση ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ) αποχώρησαν λόγω προστριβών από την ΕΠΟ και προχώρησαν στην δημιουργία του «ΠΟΚ» ("Ποδοσφαιρικός Όμιλος Κέντρου" ή "Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός-Κωνσταντινουπολίτες"), στο οποίο σύντομα τους ακολούθησε και ο Απόλλωνας, εγκαταλείποντας με τη σειρά του τη διοργάνωση του 5ου πρωταθλήματος Αθηνών που έσπευσε να προκηρύξει εις αντίπραξη η Ομοσπονδία. Σε αυτή τη διοργάνωση έπαιξαν επίσης  οι Αίαντας, Αθηναϊκός, Αρμενική, Ατρόμητος και Γουδί. Τον τίτλο, στον μάλλον αυθαιρέτως ορισθέντα τελικό που έγινε μεταξύ Ατρόμητου και Γουδίου στο Ρουφ στις 20 Μαΐου του 1928, πήρε η ομάδα του Περιστερίου η οποία νίκησε με σκορ 4-3!
Η απουσία του ΠΟΚ ήταν αισθητή και έστρεψε τους φιλάθλους μαζικά στους αγώνες που διοργάνωναν ανεξάρτητα οι «μεγάλοι» του αθηναϊκού φουτμπόλ, προσκαλώντας μάλιστα και ξένες διάσημες ομάδες!

 Ωστόσο, ο Ατρόμητος Αθηνών μετείχε στη δεύτερη διοργάνωση του "πρωταθλήματος Ελλάδας" που κήρυξε η ΕΠΟ με συμμετάσχοντες τους τρεις πρωταθλητές Αθηνών, Πειραιώς και Θεσσαλονίκης (η πρώτη διοργάνωση ήταν μάλλον συμβολική, με τους Πειραϊκό Σύνδεσμο και Άρη να δίνουν απλώς έναν  «τελικό» αγώνα στις 22 Αυγούστου 1923) και προκειμένου να διασκεδάσει έτσι  τις άσχημες εντυπώσεις απ’ την αποτυχία που σημείωσαν τα τοπικά πρωταθλήματα κέντρου. Ο Ατρόμητος κατετάγη μόλις τρίτος, με πρώτο τον Άρη Θεσσαλονίκης και δεύτερο τον Εθνικό Πειραιώς.
Τον Ιούλιο του 1928, η διοίκηση της ΕΠΟ μπροστά στον κίνδυνο της πλήρους απαξίωσης και ενώ προηγουμένως είχε φτάσει να καταγγείλει τους παρεκτραπέντες στη διεθνή ποδοσφαιρική ομοσπονδία (FIFA) στράφηκε στους συλλόγους που είχαν αποσχιστεί και έκανε δεκτά τα αιτήματά τους με αποτέλεσμα εκείνοι να επανενταχθούν στο δυναμικό της. Αποφασίσθηκε επίσης να προγραμματισθούν σε τακτική βάση οι κατηγορίες των τριών μεγάλων ποδοσφαιρικών ενώσεων και γενικά να οργανωθεί πιο αποτελεσματικά η διεξαγωγή των πρωταθλημάτων. Στην Αθήνα προκηρύχθηκε έτσι άμεσα, το 6ο τοπικό πρωτάθλημα, με τη συμμετοχή έξι σωματείων. Τα τρία ήταν οι σύλλογοι που επέστρεψαν (ΠΑΟ, ΑΕΚ, Απόλλων), οι άλλοι δυο το ζευγάρι του προηγούμενου τελικού (Ατρόμητος και Γουδί) και η έκτη ο νικητής αγώνων κατάταξης μεταξύ του ουραγού Αθηναϊκού και του πρώτου της δεύτερης κατηγορίας που ήταν η Ένωση Εμποροϋπαλλήλων. Αυτός ο κατάπτυστος κατά γενική ομολογία θεσμός, το να αναμετράται δηλαδή ο πρώτος της χαμηλότερης κατηγορίας με τον τελευταίο της υψηλότερης, λίγο αργότερα μονιμοποιήθηκε και με τον όρο «διαβάθμιση» αποτέλεσε μια απαίσια τροχοπέδη στην αγωνιστική  εξέλιξη πολλών άξιων ομάδων, οι οποίες έβλεπαν κόπους μιας ολόκληρης χρονιάς να καταρρέουν αναίτια αλλά και απολύτως άδικα!

  • Πηγή: "Η ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου 1894-1985" (Γιώργος Κουσουνέλος, Αθήνα 1985)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου