Το "Κύπελλο ΟΧΙ" του 1945

Το Κύπελλο Αθηνών "28ης Οκτωβρίου" 1945

Στην αρχή της σεζόν 1945-46 ο Παναθηναϊκός ήταν σε κόντρα με τη διοίκηση της ΕΠΣΑ και αποφάσισε να προχωρήσει σε μια διασπαστική κίνηση. Τον Οκτώβριο του 1945 σε συνεργασία με 14 φιλικούς του αθηναϊκούς συλλόγους, την «παράταξη ΠΑΟ» όπως την αποκάλεσε ο αθλητικός τύπος, δημιούργησε την «Ένωση Συνεργαζομένων Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών» ή «Ποδοσφαιρική Ένωση Αθηνών», η οποία στεγαζόταν στα γραφεία του ΠΑΟ και συγκροτήθηκε προσωρινά σε σώμα με πρόεδρο τον Ανδρέα Σπανό. Τα συνεργαζόμενα σωματεία προκήρυξαν το «Κύπελλον 28ης Οκτωβρίου 1940-45 ΟΧΙ» ή «Κύπελλο ΟΧΙ» για συντομία που αναφέρεται και ως «Κύπελλο Αθηνών». Τα σωματεία που μετείχαν ήταν 14: Παναθηναϊκός, Απόλλων, Αθηναϊκός, Αστέρας Αθηνών, Α.Ε. Αγίου Δημητρίου (ο μετέπειτα ΑΟ Δάφνης), Αρίων Κολωνακίου, Καλλιθαϊκός, Α.Ε. Χαλανδρίου, Αττικός Κολωνού, Δάφνη Αθηνών, Ατρόμητος Αθηνών, Βικτώρια Ρούφ, Ολυμπιάς Ομονοίας και Γουδί. Αρχικά είχε δηλωθεί και η Αθηναΐς Κυψέλης, η οποία δεν μετείχε στην κλήρωση. Επίσης, το ιστορικό σωματείο Γουδί, αν και τοποθετήθηκε στην κληρωτίδα, δεν κατέβηκε στους αγώνες. Αυτό ήταν το τυπικό κύκνειο άσμα της ιστορικής αθηναϊκής ομάδας, η οποία μεταπολεμικά δεν κατάφερε να αναδημιουργηθεί.


 

Η δημιουργία της σχισματικής Ένωσης προκάλεσε την αντίδραση της ΕΠΣΑ, η οποία όρισε την έναρξη του πρωταθλήματος το ίδιο σαββατοκύριακο με την έναρξη των αγώνων του Κυπέλλου ΟΧΙ. Επίσης, η ΕΠΟ απείλησε να θέσει «εκτός νόμου» τον Παναθηναϊκό και τα συνεργαζόμενα σωματεία, αλλά παράλληλα ζήτησε τη «συμφιλίωση» του ΠΑΟ με την ΕΠΣΑ. Τελικά, οι δύο πλευρές τα «βρήκαν» σύντομα και η απειλή δεν υλοποιήθηκε. Στο μεταξύ το Κύπελλο ΟΧΙ διεξήχθη κανονικά, προσφέροντας στιγμές ποδοσφαιρικής απόλαυσης στους Αθηναίους φιλάθλους. Διεξήχθη με το σύστημα νοκ-άουτ στα γήπεδα Παναθηναϊκού και του Πανελληνίου. Η έναρξη της διοργάνωσης έγινε στις 13 Οκτωβρίου και ο τελικός διεξήχθη στις 4 Νοεμβρίου 1945. Συνολικά έγιναν 11 αγώνες (άλλοι δύο κρίθηκαν στα χαρτιά λόγω μη προσέλευσης το ενός αντιπαλου), στους οποίους σημειώθηκαν 63 γκολ. Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης αναδείχθηκε ο 34χρονος φαρμακοποιός Τάκης (Διαμαντής) Τριανταφύλλης του Παναθηναϊκού με 6 γκολ. Από 4 γκολ σημείωσαν οι Πετσανάς και Δεστούνης, επίσης του ΠΑΟ. Από 3 γκολ πέτυχαν ο Κ. Μακρής του Αστέρα, Τζαβάρας και Ροδόπουλος του Απόλλωνα και Μανιατόπουλος του Αθηναϊκού.

Στις πρώτους δύο γύρους οι δυνατές ομάδες πέρασαν πολύ εύκολα συντρίβοντας τους αντιπάλους τους. Στους ημιτελικούς έφτασαν ο Παναθηναϊκός (με 7-0 επί του Καλλιθαϊκού και 8-1 επί της Ένωσης Αγ. Δημητρίου), ο Αθηναϊκός (με 5-0 επί της Ολυμπιάδας και χωρίς αγώνα με το Γουδί), ο Απόλλων (με 8-2 επί του Αττικού και 3-1 επί του Αρίωνα) και ο Αστέρας (με 4-1 επί της Βικτώριας και 5-2 επί του Ατρομήτου). Κληρώθηκαν ΠΑΟ-Αθηναϊκός και Απόλλων-Αστήρ. Όμως ο Απόλλων αποφάσισε να αποχωρήσει από τη διοργάνωση. Στον άλλο ημιτελικό ο Παναθηναϊκός επικράτησε δύσκολα με 3-2 του Αθηναϊκού.

Ο τελικός

Ο τελικός διεξήχθη στο γήπεδο Λεωφόρου, σε πανηγυρικό κλίμα, παρουσία 4.000 θεατών και εκπροσώπων των επισήμων αρχών. Πριν τον αγώνα είχε διοργανωθεί μια δίωρη αθλητική εορτή που ξεκίνησε με παρέλαση των ομάδων που συμμετείχαν. Διεξήχθη ποδοσφαιρική σκυταλοδρομία μεταξύ 6 συλλόγων με νικητή τον Παναθηναϊκό και στη συνέχεια 15λεπτοι αγώνες 7Χ7 μεταξύ 4 ομάδων στους οποίους επικράτησε η Ολυμπιάς. Στις νικήτριες ομάδες των δύο αυτών εκδηλώσεων απονεμήθηκε ένα κυανόλευκό λάβαρο με τη λέξη ΟΧΙ. Στον τελικό που ακολούθησε, νικητής αναδείχθηκε ο Παναθηναϊκός με 4-2 αλλά ο Αστέρας αποδείχθηκε σκληρός αντίπαλος, αφού προηγήθηκε με 2-0 στο α΄ ημίχρονο, με δύο αλλεπάλληλα γκολ του Μάντζαρη στο 26΄ και 28΄. Στο β΄ ημίχρονο, με τρία γκολ του Δεστούνη στο 49΄, 64΄ και 70΄ και ένα του Τριανταφύλλη στο 76΄, οι πράσινοι πήραν το έπαθλο, το οποίο ήταν μια ασημένια πλακέτα με δάφνη και τις λέξεις «ΟΧΙ, 28^η Οκτωβρίου».

 

Οι παίκτες που χρησιμοποίησαν οι τέσσερις πρώτες ομάδες ήταν:

Παναθηναϊκός: Μαθιός, Κρητικός, Πέπονας, Καμπέρος, Νικολόπουλος, Καλογερόπουλος, Μίχας, Τσούτσος, Τριανταφύλλης, Πετσανάς, Σίμος, Δεστούνης.

Αστέρας Αθηνών: Μπακόπουλος, Σώχος, Γαλιώτης, Κλάψης Ι και ΙΙ, Ρεμούνδος, Παπαθανασόπουλος, Δουρδουλάκης, Μάντζαρης, Μήτσας, Κ. Μακρής, Α. Μακρής, Παπαμιχαήλ.

Αθηναϊκός: Λίτινας, Τσακίρης, Ζαρκάδης, Πατρινός, Τρύφωνας, Σεϊμανίδης, Κατσώνης, Βλάχος Τσάμης, Μανιατόπουλος Ι και ΙΙ, Δημητρίου, Κάτσουρας.

Απόλλων: Γκότσης, Κάτσικας Ι και ΙΙ, Στρουμπούλης, Δεληγιάννης, Γιακουμάκης, Καρπόζηλος, Τζαβάρας, Ροδόπουλος, Βασιλειάδης, Σμερλιάνος, Παυλάτος, Δαμαλάς

Οι διαμαρτυρίες του Απόλλωνα

  

Όπως είδαμε ο Απόλλων είχε αποκλειστεί χωρίς αγώνα στον ημιτελικό από τον Αστέρα. Γι' αυτό δεν αναγνώρισε την τελική επικράτηση του ΠΑΟ και αναζητούσε να πάρει τη ρεβάνς από τον αντίπαλό του. 

Αρχικά ζήτησε να αγωνιστεί μαζί του σε έναν άτυπο τελικό, στον οποίο όμως ηττήθηκε με 1-2. 

Στη συνέχεια ζήτησε να γίνει ο ημιτελικός με τον Αστέρα, τον οποίο νίκησε με 2-1 και ξαναζήτησε να παίξει με τον ΠΑΟ σε έναν νέο άτυπο τελικό, που ονομάστηκε «Κύπελλο Ρούσου», από το όνομα του φιλάθλου που αθλοθέτησε το τρόπαιο. Όμως, ο αγώνας έληξε ισόπαλος 1-1, αφήνοντας σε εκκρεμότητα την μεταξύ των δύο ομάδων διαμάχη. 

Τελευταία του ελπίδα για ρεβάνς ήταν ο τελικός του Κυπέλλου Εορτών. Αλλά ούτε αυτός έλυσε την εκκρεμότητα, αφού για να αναδειχθεί νικητής χρειάστηκε να γίνουν τέσσερα ματς, με τον τελικό νικητή να προκύπτει στις 16 Ιουνίου. Ο Απόλλων ηττήθηκε ξανά από τον ΠΑΟ και ως παρηγοριά έλαβε το ξεχασμένο Κύπελλο Ρούσου, το οποίο απονεμήθηκε στον ηττημένο. 

Θοδωρής Μπελίτσος

Μάιος 2013

Πηγή:

 Αρχείο εφ. «Αθλητική Ηχώ»