Το ποδόσφαιρο στο Λεκανοπέδιο

Στιγμιότυπα από την ιστορία του ποδοσφαίρου στο Λεκανοπέδιο της Αττικής από τις απαρχές της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών (Ε.Π.Σ.Α.) και όχι μόνον. Σωματεία, διοργανώσεις, αξιοσημείωτα και παράξενα. Σύλλογοι και παίκτες που έγραψαν τη δική τους ιστορία στις τοπικές κατηγορίες αλλά και στις Εθνικές κατηγορίες.

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Το «Κύπελλο Εορτών» 1945-46

Μια περιπετειώδης διοργάνωση




Ο ΠΑΟ κατακτά το Κύπελλο Χριστουγέννων τον... Ιούνιο!
εφ. "Αθλητική Ηχώ", 16 Ιουνίου 1946.


Το ξεκίνημα της σεζόν 1945-46 βρήκε διχασμένο το αθηναϊκό ποδόσφαιρο, με αποτέλεσμα στο πρωτάθλημα της ΕΠΣΑ να δηλώσουν συμμετοχή μόνο έξι σύλλογοι (ΑΕΚ, Πανιώνιος, Παγκράτι, Φωστήρας, Άτλας Θυμαρακίων και Ολυμπιακός Αθηνών). Οι υπόλοιποι έξι (ΠΑΟ, Απόλλων, Αστέρας Γκύζη, Ατρόμητος Περιστερίου, Αθηναϊκός, Αρίων Κολωνακίου), ακολούθησαν τον Παναθηναϊκό που είχε προηγούμενα με τη διοίκηση της ΕΠΣΑ. Μαζί με άλλους συλλόγους χαμηλότερων κατηγοριών μετείχαν στο Κύπελλο ΟΧΙ και στη συνέχεια σχεδίαζαν να διοργανώσουν ανεξάρτητο πρωτάθλημα. Στις αρχές Δεκεμβρίου, με την παρέμβαση και της ΕΠΟ, επιλύθηκε η διαμάχη και τελικά το πρωτάθλημα ξανάρχισε και με τις 12 ομάδες. Πλησίαζε η περίοδος των εορτών, κατά τις οποίες διεξαγόταν παραδοσιακά το Κύπελλο Χριστουγέννων του Π.Ο.Κ., με συμμετοχή και ξένων ομάδων ή κάποιων από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν μια διοργάνωση ιδιαίτερα προσοδοφόρα οικονομικά για τους μετέχοντες συλλόγους.

Τη χρονιά αυτή αρχικά υπήρξε η σκέψη το Κύπελλο να διεξαχθεί σε δυο ομίλους, έναν στη Λεωφόρο με συμμετοχή ΠΑΟ, Απόλλωνα, Αθηναϊκού και Άρη Θεσσαλονίκης και έναν στο Νέο Φάληρο με τους Ολυμπιακό, Εθνικό, ΑΕΚ, Πανιώνιο, Φωστήρα, Αστέρα. Όμως, ο Άρης απαίτησε μεγάλη αποζημίωση για να έρθει, ενώ ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ αντί για τουρνουά συμφώνησαν να δώσουν δυο φιλικά ματς μεταξύ τους, ενώ κανόνισαν και άλλα φιλικά, οπότε το Κύπελλο του Π.Ο.Κ. ματαιώθηκε. Τότε ο ΠΑΟ πήρε την πρωτοβουλία να συνδιοργανώσει στο γήπεδό του με τα υπόλοιπα δέκα αθηναϊκά σωματεία Α΄ κατηγορίας μια ξεχωριστή διοργάνωση με κοινό ταμείο για όλους τους μετέχοντες συλλόγους μέχρι και την προημιτελική φάση (τρεις γύροι). Το συμφωνητικό κατατέθηκε στο συμβολαιογράφο Τσουρουκτσόγλου στην πλατεία Καρύτση, στο γραφείο του οποίου έγινε η εκκαθάριση στις 22 Ιανουαρίου 1946.

Η διοργάνωση ονομάστηκε «Κύπελλο Εορτών» ή «Αθηναϊκό κύπελλο» αλλά στον τύπο αναφέρεται και ως «Κύπελλο Χριστουγέννων», αν και η ονομασία αυτή αφορά τις διοργανώσεις του Π.Ο.Κ. Για το νικητή αθλοθετήθηκε βαρύτιμο κύπελλο από το Δήμο Αθηναίων, ενώ στον φιναλίστ δόθηκε αναμνηστικό κύπελλο από τον φίλαθλο Ρούσσο, το οποίο είχε αθλοθετηθεί παλιότερα για έναν αγώνα ΠΑΟ-Απόλλωνα που είχε λήξει ισόπαλος.

Παράλληλα, από 23/12/45 ως 13/1/46 διεξήχθη και το Κύπελλο Εορτών ομάδων Β΄ κατηγορίας στο γήπεδο Πανελληνίου από τους συλλόγους Πρόοδος Πατησίων, Άφοβος Σεπολίων, Εθνικός Αστέρας, Ιωνικός Ν. Ιωνίας, Υπεροχή Νεαπόλεως (Εξαρχείων) και Αθηναΐς Κυψέλης.


Σύστημα διεξαγωγής - Πρόγραμμα


Στη διοργάνωση δήλωσαν συμμετοχή τα 11 από τα 12 σωματεία της Α΄ κατηγορίας της ΕΠΣΑ εκτός από την ΑΕΚ, η οποία προτίμησε να δώσει φιλικά ματς με Ολυμπιακό, Εθνικό και άλλες ομάδες. Ως σύστημα διεξαγωγής επιλέχτηκαν οι αγώνες νοκ-άουτ αλλά με μια δεύτερη ευκαιρία στους ηττημένους του πρώτου γύρου. Σε περίπτωση ισοπαλίας προβλεπόταν επαναληπτικός με παράταση. Συγκεκριμένα, ο σχεδιασμός ήταν:

Α΄ γύρος: 5 ζευγάρια έπειτα από κλήρωση μεταξύ των 10 ομάδων σε αγώνες νοκ-άουτ, ενώ η ενδέκατη ομάδα προκρίθηκε χωρίς αγώνα (ευνοήθηκε ο Αθηναϊκός). Οι 5 νικητές πέρασαν απ’ ευθείας στον Γ΄ γύρο (προημιτελικά), ενώ οι 5 ηττημένες ομάδες και ο Αθηναϊκός αγωνίστηκαν στο Β΄ γύρο σε μια δεύτερη ευκαιρία για μια θέση στα προημιτελικά
Β΄ γύρος: 3 ζευγάρια έπειτα από κλήρωση μεταξύ των 5 ηττημένων του α΄ γύρου και του Αθηναϊκού σε αγώνες νοκ-άουτ. Οι τρεις νικητές πέρασαν στα προημιτελικά, ενώ οι ηττημένοι αποκλείστηκαν.
Γ΄ γύρος (προημιτελικοί): 4 ζευγάρια έπειτα από κλήρωση μεταξύ των 5 νικητών του Α΄ και των 3 νικητών του Β΄ γύρου.
Ημιτελικοί
Τελικός: στο γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Οι αγώνες επρόκειτο να ολοκληρωθούν στις 6 Ιανουαρίου με τη διεξαγωγή του τελικού, αλλά έπειτα από περιπέτειες η διοργάνωση ολοκληρώθηκε έξι μήνες αργότερα, στις 16 Ιουνίου 1946 με νικητή τον Παναθηναϊκό. 

Αποτελέσματα

Σύμφωνα με το πρόγραμμα η διοργάνωση ξεκίνησε στις 23 Δεκεμβρίου. Η προσέλευση των φιλάθλων ήταν ικανοποιητική και ο σχεδιασμός λίγο-πολύ τηρήθηκε, αν και χρειάστηκαν επαναληπτικοί αγώνες σε κάποια ζευγάρια, λόγω ισοπαλιών. Στα ημιτελικά προκρίθηκαν ΠΑΟ, Απόλλων, Πανιώνιος και Άτλας Θυμαρακίων.

Ο Παναθηναϊκός στον α΄ γύρο απέκλεισε δύσκολα το Παγκράτι με 2-1 (σκόρερ οι: Δεστούνης, Κρητικός - Δορυφόρος) και στα προημιτελικά πιο εύκολα τον Φωστήρα με 3-1.


Ο άτυχος φιναλίστ Απόλλων..
Ο Απόλλων στον α΄ γύρο είχε αντίπαλο τον δυναμικό Άτλαντα Θυμαρακίων και χρειάστηκε επαναληπτικό αγώνα για να περάσει στα προημιτελικά. Τα σκορ των αγώνων ήταν 1-1 (Δαμαλάς - Θεοχάρης) και 3-0 (Ροδόπουλος, Καραμπουρνής, Δαμαλάς). Στα προημιτελικά νίκησε δύσκολα τον Αστέρα στην παράταση με 3-1 (κανονικός αγώνας 1-1).

Ο Πανιώνιος του 1945-46.
Ο Πανιώνιος στον α΄ γύρο απέκλεισε  δύσκολα τον Ατρόμητο σε επαναληπτικό αγώνα. Το πρώτο ματς έληξε ισόπαλο 2-2 και δόθηκε παράταση 20΄ (διότι νύχτωσε στη συνέχεια) που βρήκε τους αντιπάλους ισόπαλους με 3-3 (σκόρερ οι: Σκορδίλης, Τσολιάς, Ν. Ζαρκάδης - Παντελίδης, Ευθύμερος, Σαμπανίδης). Στον επαναληπτικό αγώνα νίκησε σχετικά εύκολα με 2-0 (ο αναπληρωματικός Σωτηριάδης και τα δύο γκολ). Να σημειωθεί ότι ο 2ος αγώνας συμφωνήθηκε να έχει διάρκεια 80΄, για το ενδεχόμενο παράτασης. Στα προημιτελικά προσπέρασε με άνεση την Α.Ε. Παγκρατίου με 6-0. Τη βασική του ομάδα αποτελούσαν οι: Γιώργος Ρουσόπουλος (βετεράνος τερματοφύλακας στα 33 του), Ευαγγελίδης, Τζανετάτος, Γιάννης Κερδεμελίδης, Αντώνης Γιαννακόπουλος (ο πατέρας των μετέπειτα αστέρων Γιώργου και Γιάννη Γιαννακόπουλων), Βασίλης Στάικος (ή Κυραμαρία), Γιάννης Σκορδίλης, Ανδρέας Λέκκας, Φώτης Τσολιάς, Νίκος Ζαρκάδης, Μπιστούρας και αναπληρωματικοί οι Ιάκωβος Ζαρκάδης, Κώστας Σωτηριάδης (Κωστάρας), Βενετσάνος, Μαρουλίδης, Τσουχνικάς και ο 18χρονος τερματοφύλακας Νίκος Πεντζαρόπουλος.

Ο Άτλας Θυμαρακίων αποτέλεσε την έκπληξη της διοργάνωσης. Την περίοδο εκείνη είχε ένα δυναμικό σύνολο. Ένα-δυο χρόνια αργότερα συνενώθηκε με τον Ολυμπιακό Αθηνών και δημιούργησαν τον Άρη Αθηνών (το σημερινό Άρη Πετρούπολης). Με την ομάδα στα διάφορα ματς αγωνίστηκαν οι: Μανικιώτης (τερμ.), Κώνστας Ι (τερμ.), Κώνστας ΙΙ, Βαθρακούλης, Τσαλαβούτας Ι, Κωνσταντακόπουλος, Ζώτος, Κοντογερώργος, Τσαλαβούτας ΙΙ, Τόμπρος, Θεοχάρης, Χιονίδης, Βάνιας, Κοντράρος, Μπακόπουλος. Ο Άτλας στον πρώτο γύρο ηττήθηκε από τον Απόλλωνα έπειτα από επαναληπτικό αγώνα αλλά εκμεταλλεύτηκε τη δεύτερη ευκαιρία και στο β΄ γύρο απέκλεισε τον Ατρόμητο. Στα προημιτελικά έκανε το μεγάλο μπαμ αποκλείοντας τον Αθηναϊκό με 2-1.

Οι δύο ημιτελικοί έγιναν στην πρωτοχρονιά του 1946.
Στο γήπεδο Ν. Σμύρνης ο Απόλλων επικράτησε δύσκολα του Πανιωνίου με 1-0 με γκολ του Δαμαλά. Όμως, δικαιότερη θα ήταν η ισοπαλία, μιας και ο Πανιώνιος έχασε πολλές ευκαιρίες και η ισοφάριση αποσοβήθηκε από τις αποκρούσεις του τερματοφύλακα του Απόλλωνα Γκότση. Επίσης, οι κυανέρυθροι διαμαρτυρήθηκαν για ένα πέναλτι που δεν τους δόθηκε σε ανατροπή του Νίκου Ζαρκάδη.
Στον άλλο ημιτελικό, στο γήπεδο της Λεωφόρου, ο Παναθηναϊκός επικράτησε με άνεση επί του Άτλαντα με 5-0 με 3 γκολ του Κρητικού και από ένα των Τριανταφύλλη, Δεστούνη.

Η εξάμηνη περιπέτεια του τελικού

Ο τελικός Παναθηναϊκού-Απόλλωνα είχε προγραμματιστεί για τις 6 Ιανουαρίου και αναμενόταν με μεγάλο ενδιαφέρον, δεδομένου ότι οι δύο σύλλογοι είχαν «προηγούμενα» από τη διοργάνωση του «Κυπέλλου ΟΧΙ». Σε αυτό ο Απόλλων είχε αποκλειστεί χωρίς αγώνα στον ημιτελικό από τον Αστέρα και δεν αναγνώριζε την τελική επικράτηση του ΠΑΟ. Γι’ αυτό αναζητούσε να πάρει τη ρεβάνς από τον αντίπαλό του. Ζήτησε να αγωνιστεί μαζί του σε έναν άτυπο τελικό, στον οποίο ηττήθηκε με 1-2. Στη συνέχεια ζήτησε να γίνει ο ημιτελικός με τον Αστέρα τον οποίο νίκησε με 2-1 και ξαναζήτησε να παίξει με τον ΠΑΟ σε έναν νέο άτυπο τελικό, που ονομάστηκε «Κύπελλο Ρούσου», από το όνομα του φιλάθλου που αθλοθέτησε το τρόπαιο. Όμως, ο αγώνας είχε λήξει ισόπαλος 1-1, αφήνοντας σε εκκρεμότητα την μεταξύ των δύο ομάδων διαμάχη. Αλλά ούτε ο τελικός του Κυπέλλου Εορτών έλυσε την εκκρεμότητα, αφού για να αναδειχθεί νικητής χρειάστηκε να γίνουν τέσσερα ματς, με τον τελικό νικητή να προκύπτει στις 16 Ιουνίου, λόγω των υποχρεώσεων των ομάδων. Αλλά ας τα δούμε με τη σειρά.

Πρώτος τελικός, Κυριακή 6 Ιανουαρίου 1946.
Διακοπή λόγω βροχής

Ο τελικός διακόπτεται λόγω βροχής και λάσπης.
εφ. "Αθλητική Ηχώ", 7 Ιανουαρίου 1946.
Η ημέρα των Θεοφανείων του 1946 ξημέρωσε βροχερή. Δυνατή βροχή έπεφτε από το πρωί έχοντας μετατρέψει σε βούρκο το γήπεδο της Λεωφόρου. Οι διοργανωτές προβληματίζονταν αν πρέπει να γίνει ο αγώνας, αλλά τελικά επικράτησε η άποψη να διεξαχθεί. Πέντε χιλιάδες θεατές παρέμειναν υπομονετικά στις εξέδρες ενώ έβρεχε συνεχώς. Ο φιλικός αγώνας Αρίων-Ατρόμητος 3-0, που προηγήθηκε χειροτέρεψε την κατάσταση του γηπέδου. Ο αγώνας ξεκίνησε και εξελίχθηκε σε λασπομαχία. Τελικά, ο διαιτητής Σάκκουλας τον διέκοψε στην αρχή του β΄ ημιχρόνου, ενώ ήταν ακόμα 0-0. Ο συνθέσεις με τις οποίες αγωνίστηκαν οι δυο ομάδες ήταν οι εξής:

ΠΑΟ: Μαθιός, Κυριαζόπουλος, Μπόγδανος, Νικολόπουλος, Καμπέρος, Παυλάτος, Δεστούνης, Καλογερόπουλος, Κρητικός, Σίμος, Τριανταφύλλης.
Απόλλων: Γκότσης, Γκιζώρης, Κάτσικας, Αλ. Σιώτης, Βουβουδάκης, Σμυρλής, Κρητικός, Τζαβάρας, Καραμπουρνής, Ροδόπουλος.

Την ίδια μέρα με τον τελικό η ΕΠΟ ανακοίνωσε πως οι Κ. Γκότσης και Σιώτης ανήκαν στον Άρη και όφειλαν να αγωνίζονται με την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Ο Απόλλων και οι παίκτες που ζούσαν στην Αθήνα αρνήθηκαν να υπακούσουν. Η ΕΠΣΑ τους υποστήριξε και μια νέα αιτία τριβής ξεκίνησε.

Επαναληπτικός, Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 1946
Ισοπαλία 1-1

Ο διακοπείς τελικός ορίστηκε να επαναληφθεί τέσσερις ημέρες αργότερα, την Πέμπτη 10 Ιανουαρίου. Δόθηκε πανηγυρικός χαρακτήρας και προηγήθηκε ο αγώνας των Β΄ ομάδων ΠΑΟ-Απόλλωνος 4-0. Διαιτητής ήταν ο Ασπρογέρακας. Το παιχνίδι ήταν ήσυχο με καλύτερο τον Παναθηναϊκό, ο οποίος προηγήθηκε με τον Σίμο στο 35΄, ενώ έχασε πολλές ευκαιρίες καθώς οι κυνηγοί του εμποδίστηκαν από τον τερματοφύλακα του Απόλλωνα Γκότση. Τελικά, ίσχυσε ο νόμος του ποδοσφαίρου καθώς στο 89΄ ο Απόλλων σε μια αντεπίθεσή του ισοφάρισε με τον Τζαβάρα.

Δεν δόθηκε παράταση, καθώς στον κανονικό τελικό δεν προβλεπόταν παράταση και αφού ο προηγούμενος που διακόπηκε θεωρήθηκε ως μη γενόμενος, ο συγκεκριμένος θεωρήθηκε ως κανονικός τελικός. Μόνο σε περίπτωση επανάληψης λόγω ισοπαλίας προβλεπόταν παράταση.

3ος αγώνας, Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 1946
Νέα ισοπαλία 1-1

Η έναρξη του πρωταθλήματος εμπόδισε να ολοκληρωθεί η εκκρεμότητα του τελικού. Τελικά βρέθηκε ημερομηνία και ο επαναληπτικός τελικός (ο τρίτος κατά σειρά) ορίστηκε την Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου. Στον αγώνα δόθηκε πανηγυρικός χαρακτήρας. Προηγήθηκε ο αγώνας των Β΄ ομάδων. Οι παίκτες παρέλασαν υπό τη μουσική της Φιλαρμονικής του Δήμου Αθηναίων ενώ ανακοινώθηκε πως θα δοθεί έπαθλο και στον ηττημένο, το Κύπελλο Ρούσου που δεν είχε απονεμηθεί στον άτυπο δεύτερο τελικό του Κυπέλλου ΟΧΙ. Παρέστη ο δήμαρχος της Αθήνας και άλλοι επίσημοι. Διαιτητής ήταν ο Βατίστας.

Όμως, και πάλι δεν αναδείχθηκε νικητής. Σε αντίθεση με τον προηγούμενο αγώνα, τώρα ο Απόλλων αδικείται από το αποτέλεσμα, καθώς ο ΠΑΟ εμφανίστηκε κατώτερος του αναμενομένου και γλύτωσε την ήττα μόνο χάρις στην αστοχία των επιθετικών του Απόλλωνα. Ο Απόλλων προηγήθηκε στο 12΄ με τον Τζαβάρα και ο ΠΑΟ ισοφάρισε στο 44΄με σουτ του Νικολόπουλου. Στο β΄ ημίχρονο δεν μπήκε γκολ, ούτε στα 30΄ της παράτασης. Έτσι συμπληρώθηκαν 255 λεπτά αγώνα (45΄ + 90΄ + 120΄) χωρίς νικητή.

Κυριακή 5 Μαΐου 1946
Αναβολή

Οι υποχρεώσεις των δύο ομάδων στο πρωτάθλημα και οι υποχρεώσεις της Μικτής Αθηνών και της Εθνικής ομάδας δεν ευνοούσαν την άμεση επανάληψη του τελικού. Την περίοδο του Πάσχα διακόπηκε το πρωτάθλημα για τη διεξαγωγή του Κυπέλλου Πάσχα από το Π.Ο.Κ. με τη συμμετοχή και του Άρη Θεσσαλονίκης, οπότε η περίοδος των εορτών δεν είχε κενές ημερομηνίες. Τελικά, ανακοινώθηκε ως ημερομηνία διεξαγωγής του τελικού η 5η Μαΐου, δεύτερη Κυριακή μετά το Πάσχα, και εντάχθηκε στο επίσημο πρόγραμμα των αγώνων της εορταστικής περιόδου.

Όμως, τον προγραμματισμό των ομάδων ανέτρεψε η ΕΠΟ, η οποία μια εβδομάδα πριν τον αγώνα αποφάσισε στις 5 Μαΐου να διεξαχθεί στο Νέο Φάληρο αγώνας ανάμεσα στις Μικτές Αθήνας-Πειραιά για ενίσχυση του ταμείου της. Μοιραία ο τελικός αναβλήθηκε.

Τετάρτη 12 Ιουνίου 1946
Νέα Αναβολή

Την αναβολή ακολούθησε πάλι ένα πυκνό πρόγραμμα αγώνων για τους παίκτες των δύο ομάδων για το πρωτάθλημα της ΕΠΣΑ καθώς και της Μικτής Αθηνών. Οι δυο ομάδες ανακοίνωσαν ως νέα ημερομηνία διεξαγωγής την Τετάρτη 12 Ιουνίου 1946, αλλά ούτε τότε έγινε δυνατόν να διεξαχθεί. Και τούτο διότι το γήπεδο της Λεωφόρου χρησιμοποιήθηκε για τη διεξαγωγή του εξ αναβολής τελικού του πρωταθλήματος ενόπλων δυνάμεων μεταξύ Στρατού και Ναυτικού, στις ομάδες των οποίων άλλωστε έπαιζαν και παίκτες του ΠΑΟ και του Απόλλωνα, όπως οι Μαθιός, Μπόγδανος, Σίμος (ΠΑΟ), Γκιζώρης, Κάτσικας (Απόλλων).

Μοιραία ο αγώνας μετατέθηκε για λίγες ημέρες, για τις 16 Ιουνίου. Φαινόταν σαν κάποια μοίρα να μην άφηνε να ολοκληρωθεί αυτή η διοργάνωση. Η εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ» σχολίαζε χαρακτηριστικά: «Θα τελειώσει επιτέλους την Κυριακή η ιστορία αυτή του Κυπέλλου που παραμένει έκθετο πέντε μήνες ή οι ισοπαλίες θα γίνουν μισή ντουζίνα και το Κύπελλο θα μείνει αναγκαστικά για τα νέα Χριστούγεννα;».


4ος αγώνας, Κυριακή 16 Ιουνίου 1946
Ο Παναθηναϊκός τροπαιούχος με νίκη 3-2

Όμως, παρά τις προβλέψεις των Κασσάνδρων την Κυριακή 16 Ιουνίου 1946 και ο αγώνας έγινε και τροπαιούχος αναδείχθηκε. Ήταν ο ΠΑΟ που επικράτησε με 3-2 αλλά κινδύνεψε να ισοφαριστεί στο τέλος. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν αποφασισμένοι να σώσουν τη χρονιά. Και τούτο διότι στο πρωτάθλημα είχαν τερματίσει μόλις στην 3η θέση με πολύ άσχημες εμφανίσεις. Δεν είχαν κερδίσει κανένα ντέρμπι και στο Κύπελλο Πάσχα είχαν γνωρίσει τη συντριβή από τον Ολυμπιακό με 5-0. Έτσι ξεκίνησαν με ορμή να κατακτήσουν το μόνο τρόπαιο που απέμεινε. Προηγήθηκαν μόλις στο 10΄ με βολέ του Παπαντωνίου και διπλασίασαν τα γκολ με κεφαλιά του Χατζηδάκη έπειτα από φάουλ-σέντρα του Κρητικού. Στα πρώτα λεπτά του β΄ ημιχρόνου σε ένα μελέ μπροστά το τέρμα του Απόλλωνα ο Χατζηδάκης πέτυχε το 3-0 κόβοντας τα φτερά των Απολλωνιστών. Ο Απόλλων που είχε προσπάθειες αλλά σκόνταψε στον Μαθιό, τον φορμαρισμένο τερματοφύλακα του ΠΑΟ, προσπάθησε να αντιδράσει. Η καθοριστική φάση συνέβη στο 60΄. Τότε ο Απόλλων κέρδισε πέναλτι, το οποίο κτύπησε ο Στράτος. Ο Μαθιός απέκρουσε με εκτίναξη στη δεξιά γωνία και στη συνέχεια έπεσε στην αριστερή και απέκρουσε το σουτ του Καραμπουρνή που ακολούθησε τη φάση. Έτσι έμεινε το 3-0. Στα τελευταία 15 λεπτά οι Παναθηναϊκοί υποχώρησαν και με δύο γκολ του Ροδόπουλου ο Απόλλων μείωσε σε 3-2, δίνοντας νέο ενδιαφέρον στον αγώνα αλλά δεν μπόρεσε να ισοφαρίσει. Στο τέλος του αγώνα ο γεν. γραμματέας του Δήμου Αθηναίων απένειμε το προ πολλού αθλοθετηθέν κύπελλο στους πράσινους έπειτα από τέσσερις αγώνες, δύο αναβολές και 345΄ αγωνιστικής προσπάθειας. Διαιτητής του αγώνα ήταν ο Λοΐζος. Οι συνθέσεις με τις οποίες αγωνίστηκαν οι δύο ομάδες, που είχαν πολλές διαφορές σε σχέση με εκείνες των Χριστουγέννων, ήταν οι εξής:

ΠΑΟ: Μαθιός, Κυριαζόπουλος, Μπόγδανος, Γαζής, Σταφυλίδης, Κρητικός, Διαλετής, Σίμος, Χατζηδάκης, Παπαντωνίου, Τσούτσος. Στο β΄ ημίχορνο μπήκε ο Ιωάννου, χωρίς να διευκρινίζεται ποιον αντικατέστησε.
Απόλλων: Παυλής, Γκιζώρης, Κάτσικας ΙΙ, Διακουμάκης, Εισαγγελέας,  Κάτσικας Ι, Σμυρλής, Τζαβάρας, Στράτος Ι, Ροδόπουλος, Καραμπουρνής. Στο 46΄ μπήκε ο Βουβουδάκης, χωρίς να διευκρινίζεται ποιον αντικατέστησε.
  Πηγές:
Αρχείο εφ. "Αθλητική Ηχώ", ετών 1945-1946
Αρχείο εφημερίδων Εθνικής Βιβλιοθήκης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου